SAVOIR – VIVRE WOBEC OSÓB GŁUCHYCH
SPOSOBY NAWIĄZANIA KONTAKTU
- machanie ręką wykonujemy wyłącznie ru¬chem pionowym dłoni w celu zwrócenia uwagi osoby znajdującej się w pewnej od¬ległości lub stojącej bokiem do rozmówcy.
- lekkie klepnięcie w obszarze rąk lub ra¬mion rozmówcy jest sygnałem zwrócenia uwagi. Klepnięcie w inną część ciała jest niestosowne i może prowadzić do innych reakcji niż oczekiwana. Osoba głucha klepnięta w okolicach karku może odebrać takie zachowanie za agresywne i obraźliwe.
- lekkie uderzenie otwartą dłonią w stół jest metodą nawiązania kontaktu wzrokowego w sytuacji, gdy rozmówca spożywa posiłek. To dzięki drganiom przenoszonym przez uderzoną powierzchnię rozmówca orien¬tuje się i odczytuje wibracje jako sygnał zwrócenia uwagi.
- miganie światłem jest metodą skuteczną przy większej grupie osób. Czynność ta jednoznacznie identyfikowana jest przez osoby głuche jako forma zwrócenia uwagi.
- poproszenie kogoś o zawołanie innej oso¬by i tym samym zwrócenie jej uwagi jest dobrym sposobem na zawołanie kogoś, kto znajduje się w pewnej odległości. Na zasadzie „łańcuszka” można zwrócić się do osoby stojącej bliżej, jeśli udało się pod¬chwycić jej spojrzenie, aby wezwała osobę znajdująca się w jej sąsiedztwie.
wśród osób głuchych, brak kontaktu wzrokowego pro¬wadzi do blokady komunikacyjnej z ich strony.
Oto dwa przykłady nietaktownych zachowań, jakie mogą mieć miejsce pod-czas komunikacji wizualnej, szczególnie wtedy gdy wykonywane są świadomie:
- zajmowanie wzroku inną czynnością np. pisaniem, czytaniem, bądź „błądzenie” wzrokiem wokół nie zwracając uwagi na osobę, która stara się rozpocząć dialog.
- śledzenie wzrokiem dłoni rozmówcy za¬miast patrzenia mu w oczy. Oczy oraz twarz rozmówcy niosą za sobą ogromne znaczenie gramatyczne, które decydują niejednokrotnie o sensie wypowiedzi. Osoby rozpoczynające naukę języka mi¬gowego często popełniają ten błąd.
ZACHOWANIA NIEPRAWIDŁOWE WOBEC OSÓB GŁUCHYCH
ZACHOWANIA PRAWIDŁOWE WOBEC OSÓB GŁUCHYCH
